Drżenie u psa – czy trzeba się bać?

Jeśli masz psa i dzielisz z nim swój czas, możliwe, że widziałeś, jak kilka razy drżał. Jest to stan, który nie powinien wywoływać paniki, ponieważ przyczyn jest wiele i prawie zawsze nie są one poważne, zwłaszcza jeśli drżenie nie wiąże się z innymi objawami. W tym artykule zbadamy różne powody, dla których twój pies może drżeć oraz jak się odpowiednio zachować.
Zanim jednak zaczniemy listę, od razu wyjaśnijmy – najczęstszymi przyczynami drżenia u psów są zimno, strach lub niepokój, wielkie podniecenie lub silna emocjonalność. Na końcu artykułu poświęcimy specjalne miejsce zjawiskom wywołującym niepokój.

Zimno

Podobnie jak my, psy również mogą cierpieć z powodu zimna. Są rasy bardziej predysponowane do niskich temperatur, jak np. bernardyn czy husky, a inne mniej, np. krótkowłose, jak chihuahua czy pinczer. Sprawdź, czy jego legowisko lub buda znajduje się w wygodnym miejscu, nie narażonym na mroźne przeciągi. Wypełnionyj kocami lub poduszkami.

Ekscytacja

Jeśli Twój pies jest bardzo szczęśliwy, może drżeć, ale od razu zorientujesz się, że nie jest to stan dyskomfortu. Będzie merdał ogonem i skakał, biegł w Twoją stronę, bo zbyt długo Cię nie widział lub masz zamiar zabrać go na spacer.

Emocjonalność

Niektóre psy są bardzo emocjonalne. Jest to typowe dla niektórych ras, takich jak pudel czy maltańczyk. Czasami wystarczy poświęcić im trochę uwagi aby wszystko wsróciło do normy.

Podeszły wiek

Bardzo stare psy mogą mieć trudności z poruszaniem się. Nie są tak silne jak wcześniej, nogi nie trzymają ich mocno i mogą być podatne na chorobę zwyrodnieniową stawów. Dlatego fizjologiczne jest to, że seniorzy mogą poruszać się chwiejnie.

Odurzenie

Tutaj sprawy stają się całkiem poważne. Niestety może się zdarzyć, że pies połknie coś toksycznego znajdującego się w środowisku zostanie celowo otruty. W takich przypadkach nagłemu drżeniu mogą towarzyszyć różne inne objawy: biegunka, wymioty, kaszel, krwawienie. Oczywiście nie trzeba się bać, gdy wystąpi którykolwiek z objawów, ale natychmiast skonsultuj się z lekarzem weterynarii i polegaj na nim w kwestii zdrowia psa.

Szczególne patologie

Jeśli drżenie psa występuje często i wiąże się z innymi objawami, może to oznaczać, że cierpi na jakąś chorobę.
Nie chcąc zbytnio zagłębiać się w ten aspekt, który nie jest jednym z celów artykułu, wymieniamy jednak wśród objawów niektóre choroby, które prowadzić do drżenia. Wśród nich wymieniamy wirusową nosówkę, która powoduje również inne objawy, w tym wymioty, i może objawiać się niektórymi tikami. Istnieje również specyficzna patologia, zwana zespołem uogólnionego drżenia (GTS), która powoduje codzienne drżenie z niekontrolowanymi ruchami głowy i oczu. Dotkyka ona małe białe psy, takie jak West Highland Terrier i Maltańczyk.
Uwzględniamy również chorobę Addisona, zmiany metaboliczne (hipoglikemia, niewydolność nadnerczy), choroby neurologiczne, przypadki przewlekłej niewydolności nerek, erlichiozę odkleszczową, gorączkę lub nudności). Pewne jest, że obecność takich objawów, jak te, o których właśnie wspomniano, wraz z drżeniem, powinna Cię zaalarmować i skłonić do wizyty u weterynarza.

Ból

Drżenie może być objawem dyskomfortu w przypadku bólu. Nawet jeśli pies się trzęsie, ból można zlokalizować. W tym przypadku również jest to aspekt silnie powiązany z emocjonalnością.

Niepokój

Jedną z najczęstszych przyczyn drżenia u psów są sytuacje niepokoju lub strachu. Psia mowa ciała będzie pod tym względem wyraźna: głowa w dół, uszy do tyłu, ogon między nogami, pozycja kuczna.
W badaniu opublikowanym przez grupę fińskiego Uniwersytetu w Helsinkach w prestiżowym czasopiśmie „Scientific Reports” przeanalizowano grupę 13 700 psów i stwierdzono, że 70% z nich jest niespokojnych lub agresywnych ze strachu.

Lęk może objawiać się co najmniej kilkunastoma różnymi, różnie powiązanymi objawami. Przede wszystkim są to odgłosy, szczególnie silne i / lub nagłe np. burzy, obcych. Mogę się bać czegoś, czego nie widzą, przechodzenia w pewnych miejscach, ciemności czy wiatru. Dziwne postawy: obsesyjne lizanie łapy, ciągłe i pozbawione motywacji szczekanie (bardzo częste i doprowadzające do szału), niewłaściwe znakowanie (załatwianie się w niewłaściwych miejscach), ciągłe kopanie, nawet na podłodze, nagłe szarpnięcia, itp.

Takie zmiany behawioralne przypisuje się zarówno czynnikom genetycznym, błędom w socjalizacji, jak i warunkom środowiskowym. Jednak zachowanie psów w przeszłości przyzwyczajonych do radzenia sobie w znacznie bardziej niespokojnych sytuacjach oraz wyraźny wzrost zaburzeń zachowania skłoniły nas do dalszych badań.

Niektóre badania naukowe przeprowadzone przez Dział Badań i Rozwoju SANYpet-FORZA10 we współpracy z Departamentem Medycyny Weterynaryjnej w Sassari dotyczyły korelacji między tymi zaburzeniami a chemicznym i farmakologicznym zanieczyszczeniem żywności.

Jak to jest możliwe? Związek między dietą a zachowaniem jest bardzo wyraźny, w rzeczywistości zachowanie jest regulowane przez specyficzne hormony i neuroprzekaźniki, zwłaszcza serotoninę, na których funkcję z kolei wpływa pożywienie, a raczej zanieczyszczenia w nich obecne. Badania zweryfikowały, że eliminując z diety wszystko, co zawiera kurczaki hodowane w warunkach intensywnej hodowli, a zamiast tego wykorzystując ryby złowione w morzu, wraz z precyzyjną pulą substancji roślinnych, w co najmniej 70% przypadków objawy niepokoju znikają w ciągu tygodnia. Wraca poprawny rytmu snu i czuwania, a samopoczucie wyraźnie się poprawia.