Superbohater: Drzewko herbaciane

Kim jest?

Drzewo herbaciane (Melaleuka skrętnolistna) wysokie na około sześć metrów, przybyło z Australii, aby chronić psy. Natychmiast zaznacza swoją obecność silnym zapachem olejku eterycznego uwalnianego przez liście – olejku herbacianego. Należy do rodziny mirtowatych i jest jednym z najpotężniejszych fitoodżywczych bohaterów.

Drzewo herbaciane (Melaleuca alternifolia) nie powinno być mylone ani z Czarnobielem Kajeputowym (Melaleuca leucodendron) posiadającym właściwości bakteriobójcze, ani z Niaouli (Melaleuca viridiflora) – rośliny znanej ze swoich właściwości balsamicznych.

Supermoce

Drzewo herbaciane posiada zarówno właściwości grzybobójcze jak i bakteriobójcze. Infekcje skórne są jego głównym wrogiem, z którym walczy od wieków usuwając grzyby i bakterie ze skóry.

Właściwości drzewa herbacianego współpracują z organizmem początkując i sprzyjając rozwojowi procesów samouzdrawiających. Prosząc o pomoc jego supermoce bądź ostrożny! Olejek eteryczny może wysoce podrażniać organizm od wewnątrz. Musisz korzystać z jego właściwości z rozwagą. Mimo, że jest dobrze tolerowany przez błony śluzowe to może wymagać interwencji przy dłuższym stosowaniu.

Ten fitokompleks składa się z organicznych związków chemicznych, a w szczególności z terpinenów, a-terpinolu, p-cymenu, fenolu i cyneolu znanego również jako eukaliptol.

Gdzie można go znaleźć?

Psie ucho jest głównym mikrośrodowiskiem, gdzie drzewo herbaciane wykonuje swoją pracę. Działa w przypadku zapalenia ucha, zwalczając saprotrofy, które są wytwarzane podczas niewystarczającej odporności lub zatrucia pokarmowego.

Możesz go znaleźć w naszym Forza10 Echo Active. Jego właściwości zostały również wykorzystane w naszej linii fitokosmetyków Eco bio Line.

Osiągnięcia

W 1770 roku, Kapitan Cook, znany Brytyjski odkrywca, dopłynął do Australii, gdzie natrafił na gęstą roślinność pachnących krzewów. Podczas kontaktu z rdzennymi mieszkańcami, odkrył, że używają oni tych liści, aby przynieść ulgę i przyśpieszyć leczenie otarć, ukąszeń i ran.

Kapitan wykorzystał te liście, aby stworzyć substytut herbaty, skąd wzięła się obecna nazwa – olejek z drzewa herbacianego. Miało to zasadnicze znaczenie dla ochrony jego i jego załogi przeciwko nieżytowi żołądka i jelit oraz wielu innych problemów, za wyjątkiem piratów.